آینه

با آینه دو طرفه که یه طرفش بزرگتر نشون میده و مناسب برای ابرو برداشتن و اینجور کارهاست داشتم ابروهامو تمیز میکردم! که یه سری هم به صورت و قیافه زدم! واقعا خیلی وقتها اصلا لازم نیست که از نزدیک خودمونو نگاه کنیم! چرا که با دیدن اینهمه لک و لوک و سوراخ و سمبه تو صورتمون از خودمون سیر میشیم! همون دورنمامون با یه آینه معمولی خیلی بهتره!

احترام به بچه دار

به چیز جالبی که برخوردم و اصولا در کشور ما هیچ وقت دیده نمیشه اینه که وقتی از هواپیما پیاده میشدیم و انگار همه آماده شلیک شدن بودند و ما آخر از همه بچه بغل رسیدیم اونجا یه آقای خیلی با عظمت از نظر هیکل عرب با لباس عربی آمد و همه رو کنار زد و ما رو برد اول صف ! چقدر چسبید اصولا! از بس از این نوع احترامات ندیدیم حالمان خوب میشه وقتی یکی بهمون احترام میذاره!
پ.ن:یک سفر چند روزه

بابا نمیشه که نمیشه!

فقط یه روز طول کشید همین! تا میخوائیم به خودمون بیائیم یه بلای سرمون نازل میکنن و گند میزنن به احوالمون! دیروز پریروزم که نوبت اعتر*افات شون بود که بازم اعصاب برامون نزارن! حدود 20 سال پیش بابام تو بند اطلا*عاتیا بوده و میدونه چه بلائی به سرشون میارن! دیروز که تو مهمونی اجبارا تیلیویزیون میلی نگاه میکردیم وقتی قیافه دوست داشتنی سید رو نگاه میکردم همه اش با خودم میگفتم چه بلائی سرت آوردن آخه! همه اش لطافت و مهربونی بود که همچین قیافه ای پیدا نمیکردی! چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است! دو دقیقه تیوی میبینی برای یه هفته حال و روزت گه میشه! پس نتیجه گرفتم که مشکل از من نیست!

تصمیم گرفتم خوب باشم بهترم

چند روزی دارم غر رو غر میشنوم که این طرز زندگی نمیشه که! خودتو اصلاح کن! رفتی تو عالم هپروت! نه به بچه توجه میکنی نه به زندگی! راستم میگفت! چند وقتیه میرم تو خودم! دیگه شادابی سابق رو ندارم! خنده های زورکی ! زندگی زورکی! حال و حوصله هیچ کس رو هم ندارم !نه مهمونی نه فامیل نه دوست!حتی زنگ هم به کسی نمیزنم! ولی امروز تصمیم گرفتم و خیلی بهتر شدم! اتاق پسرک رو مرتب کردم! نهار درست کردم و کمی به رنگ و روی خونه رسیدم! شاید هفته دیگه هم یه سفری داشته باشیم این دور و برها! سعی میکنم شوق بچه گانه ای رو کهه قبلا ها قبل سفر داشتم توی وجودم ایجاد بکنم! توی رویاهام غرق بشم و تا میتونم اطلاعات جمع کنم در باره اونجا! شاید روح زندگی شروع به جوانه زدن بکنه! شاید